Broń palna zasilana amunicją tzw. centralnego zapłonu, czyli taką w której masa zapłonowa jest w centralnej części tylnej ściany łuski. Iglica zapłonowa uderza w spłonkę powodując zapłon ładunku prochowego naboju. Są to radzieckie naboje, kaliber 7,62/39, zaprojektowane podczas II wojny światowej. Pierwszy raz został użyty w ręcznym karabinie maszynowym RPD, konstrukcji Wasilija Diegtiariowa. Obecnie najpopularniejszą bronią wykorzystującą te naboje jest KBKAK, w różnych wersjach.
Ten sam kaliber amunicji występuje w broni krótkiej TT-wz.33 oraz pistolecie maszynowym PPSz. Amunicja do tej broni to, tzw. nabój Tokariewa o oznaczeniu 7,62/25 – standardowa amunicja pistoletowa Armii Czerwonej od 1930. Stanowi on wersję niemieckiego naboju 7,63 × 25 mm Mausera. Różnica w kalibrze i pozostałych wymiarach jest na tyle niewielka, że oba naboje są zamienne.
